Eğitimin Geleceğini Şekillendirmek: Eğitim 4.0
Teknolojik gelişmeler ve yenilikler, öncelikli olarak endüstriyi etkilemektedir. Endüstride yaşanan büyük dönüşümler ise endüstri devrimi olarak adlandırılmaktadır.
Yaşanan tüm endüstri devrimleri yalnızca üretimi değil, işgücü piyasasını ve eğitim sistemini de etkilemektedir. Her dönemin ortak noktası; farklı ekonomik koşulların, farklı yeteneklerdeki insan sermayesini gerektirmesidir. Toplumun ihtiyacına uygun, gerekli bilgi ve beceri setlerini geliştirebilmek, bireylerin kendi öğrenme yönetiminde yatmaktadır.
Eğitim 1.0’da bilgi basitçe, öğretmenden öğrenciye aktarılmakta; öğrenci, edilgen bir şekilde bilgiyi almaktadır. Eğitim 2.0, endüstriyel toplumun ihtiyacına, “teknolojiyi öğretme” kavramıyla cevap vermektedir. Eğitim 2.0 döneminde bireylerin, diğerlerinden farklı kılacak yetenekleri bulunmamaktadır. Her birey, benzer nitelikler taşımaktadır. Eğitim 3.0, gelişen teknoloji toplumunun ihtiyacına çözüm bulmayı amaçlamaktadır. Kendi kendine öğrenmeyi destekleyerek, bilginin üretilmesini sağlamaktadır. Bu dönemde eğitim, öğrenme materyallerini dijital ve sosyal medya formatlarında kullanarak etkileşimli öğrenmeye odaklanmaktadır.
Günümüz eğitimi, yani Eğitim 4.0 ise bireylerin yenilikçi çağa ayak uydurmalarını desteklemektedir. Bu öğrenme yöntemi, öğrencinin toplumdaki değişimlere göre kendini geliştirmesine yardımcı olmakta; öğrencilerin, yeni teknolojileri uygulama yeteneğini geliştirmelerini teşvik etmektedir. Günümüzde, ömür boyu süren öğrenme ve kendini geliştirme zorunluluğu söz konusudur. Bu nedenle, Eğitim 4.0 sadece eğitimden çok daha fazlasıdır. Eğitim 4.0, insan sermayesi ihtiyacını karşılamak için sosyal ve ekonomik hayattaki değişiklikleri de takip etmektedir.
Eğitim 4.0, bireyleri yaratıcı ve yenilikçi olmaları için inşa etmeyi amaçlamaktadır. Bu nedenle, gençlere yaşam ve inovasyon becerilerini kazandırmayı da kapsamaktadır. Eğitim 4.0 döneminde en çok; liderlik, işbirliği, yaratıcılık, dijital okuryazarlık, etkili iletişim, duygusal zeka, girişimcilik, küresel vatandaşlık, problem çözme ve ekip çalışması gibi 21. yüzyıl becerilerine ihtiyaç duyulmaktadır. Bunlara ek olarak; akıllı ajanlar, mobil teknolojiler, bulut bilişim gibi yeni yaklaşım ve teknolojileri kullanmak üzere gençleri geliştirmek büyük önem taşımaktadır.
Eğitim 4.0’da dört yaklaşım ön plana çıkmaktadır. İlk ve en önemli nokta, öğrenmenin herhangi bir yerde ve herhangi bir zamanda yapılabilmesidir. Online eğitim araçları, öğrencilere uzaktan ve kendi kendilerine öğrenmek için fırsatlar sunmaktadır. Ters yüz edilmiş sınıf yaklaşımı sayesinde, etkileşimli öğrenme sınıfta yapılmakta; teorik kısımlar ise sınıf dışı zaman içinde öğrenilebilmektedir.
İkinci olarak, öğrencilere nasıl öğrenmek istediklerini belirleme seçeneği sunulmaktadır. Müfredat, eğitim kurumları tarafından önceden belirlenmiş olsa da öğrenciler, tercih ettikleri öğrenme araçlarını ve tarzını seçebilmektedir. Eğitmenler, öğrencilerin yaratıcılıklarını pekiştirmek için harmanlanmış öğrenme, “Kendi Cihazını Kendin Getir” (Bring Your Own Device - BYOD) ve ters yüz edilmiş sınıf yaklaşımlarını benimseyebilmektedir.
Üçüncü olarak; staj, mentorluk projeleri ve ortak projeler gibi alan deneyimleri yoluyla uygulamalı öğrenme fırsatı sağlanmaktadır. Bu sayede öğrencilerin, iletişim ve yüz yüze etkileşimi içeren becerileri edinmelerine olanak tanınmaktadır.
Tüm bunların sonucunda öğrenciler, kendi öğrenme süreçlerinde daha bağımsız olmaktadır. Böylece eğitmenlerin rolü, bu süreçte onları yönlendirmek üzerine kurulmaktadır. Eğitim 4.0'ın dört temel yaklaşımı, öğrenciler kadar eğitmenleri de sürecin kilit noktası haline getirmektedir.
Eğitim 4.0, Z kuşağı öğrencilerinin eğitim tercihlerini yansıtmaktadır. Günümüzde öğrenciler, kendilerinden önceki kuşaklara göre, farklı alışkanlıklara sahiptir. Bu nedenle, güncel teknolojilerin eğitime entegre edilmesi, eğitmenlerin dersleri tasarlamada daha yaratıcı olmalarını sağlayacaktır. Böylece, dikkat aralığı en sınırlı nesil olan Z kuşağı öğrencileri, ilginç öğrenme materyalleri sayesinde derslere etkin bir şekilde katılım gösterebilecektir.
Kaynakça:
- Jeschke, S. (2014). Higher Education 4.0 - Trends and Future Perspectives for Teaching and Learning.
- Puncreobutr, V. (2016). Education 4.0: New Challenge of Learning. St. Theresa Journal of Humanities and Social Sciences, 2(2), 92–97.
- Pooworawan, Y.(2015). Challenges of New Frontier in Learning: Education 4.0. Document by Innovative Learning Center, Chulalongkorn University.
- Schuster K., Groß K., Vossen R., Richert A., Jeschke S. (2016). Preparing for Industry 4.0 – Collaborative Virtual Learning Environments in Engineering Education.
- Sinlarat, P. (2016). Education 4.0 is More than Education. Annual Academic Seminar of the Teacher’s Council 2016 on the topic of Research of the Learning Innovation and Sustainable Educational Management.
- Wallner, T., & Wagner, G. (2016). Academic Education 4.0. International Conference on Education and New Developments, 155–159.
T.C. Cumhurbaşkanlığı - Savunma Sanayii Başkanlığı himayesinde yürütülmektedir.
